Η Επιτροπή του Προγράμματος «Φράσις» του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) συνεδρίασε στις 13 Μαΐου αποφασίζοντας να παραταθεί έως τις αρχές Ιουνίου η δυνατότητα υποβολής αιτήσεων από ενδιαφερόμενους εκδοτικούς οίκους, φορείς, πνευματικά ιδρύματα και πολιτιστικούς οργανισμούς του εξωτερικού για την επιχορήγηση μεταφράσεων Ελλήνων συγγραφέων.
Η Έκθεση ετοιμάζεται σ’ εντατικούς ρυθμούς από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, με γνώμονα το γεγονός ότι αποτελεί κορυφαίο ετήσιο ραντεβού για εκδότες, συγγραφείς, βιβλιόφιλους και άλλους επαγγελματίες του κλάδου.
Με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού και του νέου ΔΣ του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου θα επαναλειτουργήσει το πρόγραμμα «Φράσις» με καινούργια Επιτροπή.
Από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου διευκρινίζεται ότι η λειτουργία των Εργαστηρίων Βιβλίου του ΕΚΕΒΙ έχει προς το παρόν ανασταλεί και σε κανέναν δεν έχει παρασχεθεί το δικαίωμα να παρουσιάζεται ως συνεχιστής.
Σχετικά με το θέμα έχει αποσταλεί εξώδικο προς το βιβλιοπωλείο που εμφανίζεται με διαφημίσεις ως συνεχιστής των Εργαστηρίων που επί σειρά ετών λειτούργησαν με επιτυχία από το ΕΚΕΒΙ.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
«Έφη Μπριστ» τουRainer Werner Fassbinder στις «Συναντήσεις της Λογοτεχνίας με το Σινεμά»
Τριανόν Filmcenter
το Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2007, ώρα: 3.30 μ.μ.
Με έναν νέο κύκλο προβολών συνεχίζονται το 2007 στον κινηματογράφο Τριανόν Filmcenter (Πατησίων & Κοδριγκτώνος) οι «Συναντήσεις της Λογοτεχνίας με το Σινεμά», που διοργανώνουν από κοινού το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ)στο πλαίσιο της Κινηματογραφικής Λέσχης.
Μετά την ταινία συζητάει με το κοινό η συγγραφέας, κριτικός κινηματογράφου & σκηνοθέτης Μαρία Γαβαλά.
Η ταινία: «Έφη Μπριστ» Σκηνοθεσία: Rainer Werner Fassbinder, Σενάριο: Rainer Werner Fassbinder (από το μυθιστόρημα του Theodor Fontane), Φωτογραφία: Dietrich Lohmann, Jürgen Jürges, Σκηνικά: Kurt Raab, Κουστούμια: Barbara Braun, Μουσική επιμέλεια: Camille Saint-Saëns, Μοντάζ: Thea Eymèsz, Παραγωγή: Rainer Werner Fassbinder, Tango Film (Α/Μ, 140’, Γερμανία 1974). Με τους: Χάνα Σιγκούλα (Έφη Μπριστ), Βόλφγκανγκ Σενκ (βαρόνος φον Ίνστετεν), Ούλι Λόμελ (λοχαγός φον Κράμπας), Χέρμπερτ Στάινμετς (κύριος φον Μπριστ, πατέρας της Έφης), Λίλο Πεμπέιτ (κυρία φον Μπριστ, μητέρα της Έφης), Αντρέα Σέμπερ (Άννα, μικρή κόρη της Έφης), Ούρσουλα Στρετς (Ροσβίτα -παραμάνα), Καρλ Σέιντ (Κρούζε), Καρλχάιντζ Μπεμ (Βύλερστντορφ), Ιρμ Χέρμαν (Γιοχάνα), Τέο Τέκλενμπουργκ (Πάτερ Νιεμάγερ).
[Υποψήφιο για τη Χρυσή Άρκτο, Φεστιβάλ Βερολίνου 1974]
Το μυθιστόρημα: Έφη Μπριστ Theodor Fontane (Τέοντορ Φοντάνε), μτφρ. Άγγελος Παρθένης. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1989, σελ. 387.
Η δεκαεπτάχρονη Έφη Μπριστ, κόρη ενός ευυπόληπτου βερολινέζου επιχειρηματία, παντρεύεται τον μεγαλύτερό της σε ηλικία βαρόνο φον Ίνστετεν κι εγκαθίσταται με την κόρη τους σε μια αγροτική κοινότητα της βορειο-ανατολικής Γερμανίας. Εκεί συνάπτει παράνομη σχέση με το λοχαγό φον Κράμπας, συμπολεμιστή του συζύγου της, ο οποίος τη συνοδεύει στην ιππασία κατά τη διάρκεια των μακρών απουσιών του δεύτερου, κάτι που διαρκεί μέχρι τη μετακόμισή τους στο Βερολίνο. Όταν, όμως, αρκετά χρόνια αργότερα ο άνδρας της πληροφορείται αυτή τη σχέση, οι συνέπειες θα είναι ολέθριες.
"Ο Ίνστετεν είναι ένας άνθρωπος της καριέρας -δεν λέω αριβίστας, αφού δεν είναι, για κάτι τέτοιο είναι πραγματικά πολύ αξιοπρεπής-, ένας άνθρωπος της καριέρας λοιπόν, κι αυτό θα ικανοποιήσει τη φιλοδοξία της Έφης. [...]
Θα ικανοποιηθεί όμως και η κλίση της προς το παιχνίδι και την περιπέτεια; Αμφιβάλλω. Ο Ίνστετεν πολύ δύσκολα θα καταφέρει να της προσφέρει τις μικρές διασκεδάσεις της στιγμής και τις παρορμήσεις, όλα εκείνα που καταπολεμούν την ανία, αυτόν τον θανάσιμο εχθρό μιας έξυπνης νεαρής γυναίκας. Δεν θα την αφήσει σε μια πνευματική έρημο, αφού είναι πολύ έξυπνος και πολύ κοσμοπολίτης, μα ούτε και θα την κάνει να διασκεδάζει ιδιαίτερα. Και, πράγμα που είναι και το χειρότερο, ούτε καν θα τον απασχολήσει ποτέ στα σοβαρά το ερώτημα με ποιο τρόπο θα το πετύχει. Για ένα διάστημα, θα πάει έτσι το πράγμα, χωρίς να προξενήσει μεγάλη ζημιά, στο τέλος όμως αυτή θα το προσέξει και θ' αρχίσει να πληγώνεται. Τι θα γίνει μετά, δεν ξέρω. Γιατί, όσο μαλακιά και υποχωρητική κι αν είναι, έχει και κάτι το οξύθυμο μέσα της και τα παίζει όλα για όλα." (απόσπασμα από το έργο).
O γερμανός συγγραφέας Henri Théodore (Theodor) Fontane γεννήθηκε το 1819 στο Νοϊρουπίν (Neuruppin) και πέθανε το 1898 στο Βερολίνο. Το μυθιστόρημά του Έφη Μπριστ κυκλοφόρησε το 1895, όταν ο συγγραφέας του έκλεινε σχεδόν τα εβδομήντα έξι του χρόνια, και επισφράγισε τη μακρά προσπάθειά του "να εφεύρει, να πραγματοποιήσει και να τελειοποιήσει", στη Γερμανία, το κοινωνικό μυθιστόρημα -το έργο συγκρίνεται με άλλα δύο κλασικά μυθιστορήματα του 19ου αιώνα, τη Μαντάμ Μποβαρύ του Γκ. Φλωμπέρ και την Άννα Καρένινα του Λ. Τολστόι, παρόλο που το χωρίζουν από αυτά σαράντα και είκοσι χρόνια, αντίστοιχα, υπήρξε, δε, η μεγαλύτερη επιτυχία του συγγραφέα του. Το κράμα χιούμορ και λυρισμού, η φυσικότητα των διαλόγων, προπάντων η λεπτή ψυχολογική ανάλυση χάριν της οποίας ανανεώνονται η συνήθης "περιγραφή" και η τετριμμένη "τοπογραφία" ("Η περιγραφή του τοπίου τότε μόνον έχει αξία, όταν προετοιμάζει ή εξαίρει ψυχικές καταστάσεις", σημείωνε ο Fontane), αρετές μείζονος έργου, οδήγησαν τον Thomas Mann να δηλώσει, το 1919: "Από μια βιβλιοθήκη με μυθιστορήματα διαλεγμένα με τ' αυστηρότερα κριτήρια, κι αν ακόμα περιοριζόταν κανείς σε μια δωδεκάδα βιβλία, σε δέκα, σε έξι -απ' αυτήν δεν θα επιτρεπόταν να λείπει η Έφη Μπριστ".
O κριτικός κινηματογράφου Μπάμπης Ακτσόγλου γράφει για την ταινία: «Μια από τις σπάνιες ταινίες του Φασμπίντερ που βασίζεται σε λογοτεχνικό πρότυπο (να υπενθυμίσουμε επίσης τις ταινίες Μπόλβιζερ/Η γυναίκα του σταθμάρχη, Απόγνωση, Berlin Alexanderplatz και Ο καβγατζής), καθόλου άσχετη με την υπόλοιπη φιλμογραφία του, καθώς συμπληρώνει το πορτρέτο των ισχυρών γυναικείων προσωπικοτήτων που είτε πέφτουν θύματα των κοινωνικών συμβάσεων της εποχής τους, είτε αντίθετα καταφέρνουν να επιβιώσουν πέραν αυτών (Ο γάμος της Μαρίας Μπράουν, Λιλί Μαρλέν, Λόλα, κ.α.). Ο σκηνοθέτης μένει πιστός στο βιβλίο, που εκδόθηκε το 1895, συγκεντρώνεται όμως σχεδόν αποκλειστικά στη δυαδική σχέση μεταξύ της ηρωίδας και του φον Κράμπας, θυσιάζοντας δευτερεύοντα θέματα και μοτίβα. Τον ενδιαφέρουν οι ίδιοι οι ήρωες και ο κοινωνικός περίγυρος που καθορίζει πράξεις κι αποφάσεις τους. Γιατί, όπως αναγράφεται στο ζενερίκ της αρχής της ταινίας: «Πολλοί από κείνους που έχουν συνείδηση των δυνατοτήτων και των αναγκών τους αποδέχονται την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων και τελικά καταλήγουν να τη στηρίζουν εμπράκτως κι απολύτως». Στυλιστικά, η Έφη Μπριστ παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς είναι γυρισμένη σε ασπρόμαυρο, σε διάφορες σκηνές οι ηθοποιοί κινούνται χωρίς να μιλάνε, ενώ ένας αθέατος αφηγητής (ο ίδιος ο Φασμπίντερ) διαβάζει το κείμενο του Φοντάνε, τα κεφάλαια της ταινίας χωρίζονται με φοντύ σε άσπρο, κι όχι σε μαύρο όπως είθισται - «σαν τα βιβλία που είναι λευκά και τυπωμένα με μαύρα στοιχεία», λέει ο σκηνοθέτης, ο οποίος υπογράφει ένα από τα ωραιότερα κι ωστόσο όχι τόσο γνωστά έργα της μεγάλης φιλμογραφίας του.»
EΡΓΟ ΣΥΓΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε ΚΑΙ ΤΟ ΥΠOYΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Ε.Π. 'ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ'
