|
«Έφυγε» η Ζακλίν ντε Ρομιγί
 Η «αποδημία» της Ζακλίν ντε Ρομιγί αποτελεί μεγάλη και ουσιαστική απώλεια για τα ελληνικά γράμματα καθώς υπήρξε μία από τις σημαντικότερες πρέσβειρες των ελληνικών γραμμάτων. Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίο (ΕΚΕΒΙ) αποφάσισε να τιμήσει την ξεχωριστή προσωπικότητά της προτείνοντας μια σειρά σεμιναρίων γύρω από το πολυσχιδές έργο της στο πλαίσιο του Εργαστηρίου του Βιβλίου. Εντός των ημερών θα ανακοινωθεί το ακριβές περιεχόμενο των σεμιναρίων αυτών.
Η Ζακλίν ντε Ρομιγί (Jacqueline Worms de Romilly, 26 Μαρτίου 1913 – 18 Δεκεμβρίου 2010) γεννήθηκε στη Σαρτρ. Σπούδασε Αρχαία Ελληνικά και Λατινικά, και ως αριστούχος εισήχθη στην Ecole Normale Superieure. Σε ηλικία 26 ετών ξεκίνησε την πανεπιστημιακή της καριέρα, διδάσκοντας στο Μπορντό, τη Λιλ, τη Σορβόνη. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα στην οποία ανετέθη η έδρα Ελληνικών Σπουδών στο Collège de France όπου και δίδαξε από το 1973 ως το 1984. Ανάλογης σημασίας υπήρξε η αναγόρευσή της ως μέλος της Académie des inscriptions et belles-lettres. Αλλά η σημαντικότερη διάκρισή της ήταν η εκλογή της στη Γαλλική Ακαδημία (έγινε η δεύτερη γυναίκα μετά τη Μαργκερίτ Γιουρσενάρ μεταξύ των «αθανάτων» της διανόησης στην πατρίδα της).
Διδάσκοντας και μελετώντας την ελληνική γραμματεία για ογδόντα ολόκληρα χρόνια συνέβαλε ουσιαστικά στην παρουσία του ελληνικού πολιτισμού στον ορίζοντα της σύγχρονης πνευματικής Ευρώπης. Η παρουσία της Ρομιγί ενσάρκωνε την παλιά ευρωπαϊκή παράδοση της ταύτισης του ανθρωπισμού με τα κλασικά γράμματα- ιδιαίτερα δε τα ελληνικά. Πίστευε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος μπορεί να αντλήσει δύναμη και επιχειρήματα από τον κλασικό πολιτισμό για να αντιμετωπίσει τις συνθήκες της αβεβαιότητας και της κρίσης. Δεν είναι τυχαίο ότι συνέδεσε το όνομά της με τον διαρκή αγώνα, σ’ όλη τη διάρκεια του βίου της, για την προώθηση των κλασικών σπουδών μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα.
Στα ελληνικά κυκλοφορεί το μεγαλύτερο μέρος της εργογραφίας της, με πιο πρόσφατη την έκδοση του βιβλίου «Το ανθρώπινο μεγαλείο στον αιώνα του Περικλή» (Ωκεανίδα, 2010).
| 
