ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το τελευταίο «αντίο» της Μαργαρίτας Καραπάνου

Αυτή τη φορά ήταν πραγματική η επαφή της με την άλλη διάσταση, την πέρα από ζωή: η Μαργαρίτα Καραπάνου εξέπνευσε προχθές σε ηλικία 62 ετών. Τα δύο προσφάτως εκδοθέντα βιβλία που παραπέμπουν στα στοιχεία ταυτότητάς της, δηλαδή τη σχέση με τη μητέρα της Μαργαρίτα Λυμπεράκη και τον συγγραφικό της μικρόκοσμο, αποτελούν κύκνειο άσμα για μια ιδιαίτερη προσωπικότητα στο πλαίσιο της νεοελληνικής γραμματείας.

Πρόκειται για τον τόμο «Δε μ’ αγαπάς. Μ’ αγαπάς» (Καστανιώτης, εισαγωγή: Φωτεινή Τσαλίκογλου) όπου περιλαμβάνονται επιστολές της Μ.Λυμπεράκη προς εκείνην, ενώ στο ημερολόγιο «Η ζωή είναι αγρίως απίθανη» (Ωκεανίδα) αποτυπώνεται ως ψυχογράφημα η ζωή μιας συγγραφέα με δυνατή πένα αλλά με τρωτό συναισθηματικό υπόβαθρο. Διακεκριμένη τόσο στο εξωτερικό (το βιβλίο της «Rien ne va plus» τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερου ξένου μυθιστορήματος στη Γαλλία το 1991) όσο και στην Ελλάδα, η Μαργαρίτα Καραπάνου ευτύχησε να αποκτήσει φανατικό αναγνωστικό κοινό.

Από την έκδοση του πρώτου βιβλίου της «Η Κασσάνδρα και ο Λύκος» (Ερμής, 1976), την ξεχωριστή απήχηση του «Υπνοβάτη» (Ερμής, 1985) έως και τα κατοπινά μυθιστορήματα «Ναι» (Ωκεανίδα, 1999), «Lee και Lou» (Ωκεανίδα, 2003), «Μαμά» (Ωκεανίδα, 2004) και «Μήπως;» (Ωκεανίδα, 2006) η συγγραφέας προέβη σε λεπτομερή καταγραφή των εσωτερικών της δαιμόνων, δημιουργικών αναμφίβολα αλλά και αυτοκαταστροφικών.

Στα βιογραφικά της στοιχεία συμπεριλαμβάνονται η γαλλική ανατροφή της (γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλ’ έζησε από νεαρή ηλικία στο Παρίσι), οι εκεί σπουδές της στον κινηματογράφο, η επαγγελματική της διαδρομή ως νηπιαγωγός στην Αθήνα.