|
«Εφυγε» ο Αντόνιο Ταμπούκι,
ένας σύγχρονος κλασικός αλλά και φίλος της Ελλάδας
 Η «απώλεια» του Αντόνιο Ταμπούκι (Antonio Tabucchi, γεν. 1943, Πίζα) δεν περιορίζεται μόνο στα ιταλικά γράμματα: ο πεζογράφος, μεταφραστής και δοκιμιογράφος από την Τοσκάνη αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο στο πλαίσιο της σύγχρονης ευρωπαϊκής λογοτεχνίας ενώ επίσης υπήρξε ένας ένθερμος φίλος της Ελλάδας.
Το έργο του σφράγισε μια ολόκληρη εποχή στη γειτονική χώρα. Τα μυθιστορήματά του διακρίνονται από την «καθαρή φωνή», τη λεπτή παρατήρηση, την αντίληψη του κόσμου και των ιδεών, το ύφος του συγγραφέα. Δεν είναι τυχαίο ότι θεωρήθηκε ένας από τους σύγχρονους κλασικούς, βραβεύτηκε και τιμήθηκε αλλά και προτάθηκε για το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Εγινε γνωστός από βιβλία όπως «Ετσι ισχυρίζεται ο Περέιρα», «Η γυναίκα του Πόρτο Πιμ και άλλες ιστορίες», «Είναι αργά, όλο και πιο αργά», «Ο Τριστάνο πεθαίνει», «Οι τρεις τελευταίες ημέρες του Φερνάντο Πεσσόα. Ένα παραλήρημα», τα οποία μεταφράστηκαν σε περίπου 40 γλώσσες. Το δε ελληνικό αναγνωστικό κοινό έχει την τιμή να απολαμβάνει την κυκλοφορία της έκδοσης «Δύο ελληνικά διηγήματα» (κυκλοφορίας του 2000).
Ο Αντόνιο Ταμπούκι αφήνει επίσης ως παρακαταθήκη του τη μετάφραση μεγάλους μέρους της ποίησης και των πεζών του Φερνάντο Πεσσόα στην Ιταλία, τη μαχητική πολιτικοκοινωνική αρθρογραφία του σε μερικές από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εφημερίδες, καθώς και την πανεπιστημιακή του σταδιοδρομία (Πανεπιστήμιο της Σιένας) ενασχολούμενος συστηματικά με το corpus της πορτογαλικής λογοτεχνίας.
| 
