Βιογραφικό Σημείωμα ΑΝΔΡΕΑΣ ΦΡΑΓΚΙΑΣ (1921)
Ο Ανδρέας Φραγκιάς γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του Εμμανουήλ Φραγκιά από την Κρήτη και της συζύγου του Αλεξάνδρας. Μαθήτευσε στο Βαρβάκειο Πρότυπο Λύκειο (πρακτικό τμήμα) και γράφτηκε στην ΑΣΟΕΕ χωρίς να μπορέσει να αποφοιτήσει. Το 1947 έζησε εξόριστος στην Ικαρία για οχτώ μήνες. Τη στρατιωτική του θητεία υπηρέτησε επίσης εξόριστος στη Μακρόνησο. Από το 1945 ξεκίνησε η δημοσιογραφική του επαγγελματική δραστηριότητα από την εφημερίδα Ελεύθερη Ελλάδα. Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ). Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1955 με το μυθιστόρημα Άνθρωποι και σπίτια. Τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό βραβείο Μυθιστορήματος (1955 για το έργο του Το πλήθος). Έργα του μεταφράστηκαν στα γερμανικά, ρωσικά, ρουμανικά, ουγγρικά και γαλλικά. Το έργο του Αντρέα Φραγκιά τοποθετείται στο χώρο της μεταπολεμικής ελληνικής πεζογραφίας. Βασικό χαρακτηριστικό των μυθιστορημάτων του είναι το πλήθος ως κυρίαρχο πρόσωπο, χαρακτήρες που τείνουν να χάσουν την ατομικότητά τους μέσα από αλλοτριωτικούς μηχανισμούς, εντασσόμενους είτε σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι (στα πρώτα του έργα που αναφέρονται στην περίοδο της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου) είτε σε ένα γενικότερο απρόσωπο σύστημα (στα τελευταία του έργα). Το ύφος της γραφής του συνδυάζει τη ρεαλιστική απεικόνιση μιας κατάστασης που εξελίσσεται προς το χειρότερο με την αλληγορική λειτουργία των γεγονότων. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Ανδρέα Φραγκιά βλ. Ζήρας Αλεξ., «Φραγκιάς Αντρέας», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό9β. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988 και Καρβέλης Τάκης, «Αντρέας Φραγκιάς», Η μεταπολεμική πεζογραφία · Από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ‘67Η΄, σ.8-85. Αθήνα, Σοκόλης, 1988 |
Ενδεικτική Βιβλιογραφία
• Αναγνωστάκης Μανώλης, Τα συμπληρωματικά, σ.117-123. Αθήνα, Στιγμή, 1985.
• Βαρίκας Βάσος, Κριτική για το Άνθρωποι και σπίτια, Το Βήμα, 8/4/1956.
• Βαρίκας Βάσος, «Πεζογραφήματα νέων. Αντρέα Φραγκιά: Καγκελόπορτα (μυθιστόρημα)», Συγγραφείς και κείμεναΑ΄ (1961-1965), σ.140-142. Αθήνα, Ερμής, 1975 (πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα Το Βήμα, 31/3/1963).
• Δρακονταειδής Φ.Δ., «Δύο απόψεις: Για τον εμφύλιο και τον Αντρέα Φραγκιά», Η λέξη28, 10/1983, σ.830-832.
• Δρομάζος Στάθης, Θητεία, σ.219-229. Αθήνα, Δίφρος, 1966.
• Ζήρας Αλεξ., «Φραγκιάς Αντρέας», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό9β. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988.
• Καρβέλης Τάκης, «Αντρέας Φραγκιάς¨», Η μεταπολεμική πεζογραφία · Από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ‘67Η΄, σ.8-85. Αθήνα, Σοκόλης, 1988.
• Καρβέλης Τάκης, «Η κατοχή και τα μυθιστορηματικά πρόσωπα του Αντρέα Φραγκιά», Δεύτερη ανάγνωση· Κριτικά κείμενα 1984-1991, σ.127-151. Αθήνα, Σοκόλης, 1991.
• Κάσδαγλης Νίκος, Κριτική για το Λοιμό, Η Συνέχεια1, 3/1973, σ.38-39.
• Κοτζιάς Αλεξ., Μεταπολεμικοί πεζογράφοι, σ.175-180. Αθήνα, Κέδρος, 1982.
• Κουμανταρέας Μένης, «Σημειώσεις στο περιθώριο της Καγκελόπορτας», Η λέξη28, 10/1983, σ.828-829.
• Κούρτοβικ Δημοσθένης, «Αντρέας Φραγκιάς», Έλληνες μεταπολεμικοί συγγραφείς· Ένας κριτικός οδηγός, σ.247-249. Αθήνα, Πατάκης, 1995.
• Μερακλής Μ.Γ., Η σύγχρονη ελληνική λογοτεχνίαΙΙ · Πεζογραφία. Θεσσαλονίκη, Κωνσταντινίδης, 1970.
• Ρότολο Βιτσέντζο, Κριτική για την Καγκελόπορτα, Νέα Δομή1.
• «Σε β’ πρόσωπο. Μια συνομιλία του Αντρέα Φραγκιά με τον Αντώνη Φωστιέρη και τον Θανάση Νιάρχο», Η λέξη28, 10/1983, σ.881-882.
• Σταυροπούλου Έρη, «Το πραγματικό, το φανταστικό και το παράλογο στο Λοιμό του Ανδρέα Φραγκιά», Επιστημονικό συμπόσιο · Ιστορική πραγματικότητα και νεοελληνική πεζογραφία (1945-1995), σ.149-172. Αθήνα, Εταιρεία σπουδών νεοελληνικού πολιτισμού και γενικής παιδείας, 1995.
• Τσακνιάς Σπύρος, Κριτική για το Πλήθος1, Γράμματα και Τέχνες46, 7-8/1986.
• Χουρμουζιάδης Κρίτων, Κριτική για το Πλήθος1-2, Αντί347, 22/5/1987, σ.49-51.
Αφιερώματα περιοδικών
• Ελί- τροχος2, Απρίλιος- Ιούνιος 1994, σ.39-64. |
